Wezwanie do zapłaty to pismo, które kierowane jest bezpośrednio do dłużnika. Zawiera podstawowe informacje i powód żądania zapłaty. Zazwyczaj ma ono na celu zdyscyplinowanie dłużnika i odzyskanie należności. Jak wygląda w praktycznym zastosowaniu?
Co to jest wezwanie do zapłaty?
Wezwanie do zapłaty to odpowiednie pismo zawierające żądanie spłaty długu w określonym terminie, skierowane bezpośrednio do danego dłużnika. Wezwanie do zapłaty to także „przypomnienie” wskazujące na możliwość polubownego zakończenia sprawy. Dzięki temu nie pojawi się konieczność narażania dłużnika na postępowanie sądowe, które wygenerowałoby dodatkowe koszty.
Zobacz także: Jak odzyskać pieniądze od dłużnika?
Jak powinno wyglądać wezwanie do zapłaty?
Pismo powinno zawierać kilka szczegółowych elementów, dzięki którym zyskuje stosowny ton i wydźwięk, przekazując jednocześnie najistotniejsze informacje. Warto w tym miejscu nadmienić, że sam Kodeks cywilny nie określa formy, ani treści wezwania do zapłaty. I chociaż wynika z tego, że może ono zostać dokonane zarówno w ustnie, jak i pisemnie to częściej dokonywane jest w tej drugiej formie. W obu przypadkach musi jednak pojawić się żądanie wierzyciela do spłaty zobowiązania, jak również i informacja o podstawie do jego zaistnienia.
Pisemne wezwanie do zapłaty powinno zawierać:
- dane dłużnika i wierzyciela,
- tytuł i oznaczenie np. „Wezwanie do zapłaty”,
- podstawę żądania np. „na podstawie umowy/faktury nr”
- kwotę długu,
- termin i dane do zapłaty,
- podpis wierzyciela.
Ostateczne wezwanie do zapłaty
Czym różni się „zwykłe wezwanie do zapłaty” względem „ostatecznego wezwania do zapłaty?” W praktyce właściwie tylko dwiema kwestiami. Pierwsza to sama nazwa, która odnosi się do faktu, że poprzedza ono wniesienie przeciwko danemu dłużnikowi pozwu o zapłatę. Drugi aspekt to dodatkowy element, którym jest informacja o skierowaniu sprawy do sądu, gdy zobowiązanie nie zostanie uregulowane w określonym terminie.
Zobacz także: Kiedy dłużnik może zostać obciążony kwotą 40 euro?
Wezwanie do zapłaty jest narzędziem, którego celem jest odzyskanie należności. Wobec powyższego, przepisy prawa nie informują o możliwej liczbie wezwań do zapłaty, jaką można wystosować do dłużnika. Warto jednak mieć na uwadze fakt, że sprawa może trafić na salę sądową. Jeśli do tego czasu wierzyciel nie wskaże ostatecznego wezwania do zapłaty (podczas gdy zobowiązanie zostanie spłacone) to jest duża szansa na to, że koszty postępowania sądowego zostaną poniesione właśnie przez samego wierzyciela.
Kiedy nie można wystosować wezwania do zapłaty?
Wezwania do zapłaty nie można wystosować jedynie w przypadku zaistnienia przedawnienia sprawy. Instytucja przedawnienia została zaktualizowana w 2018 roku (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104), kiedy to skrócono podstawowy termin przedawnienia z 10 na 6 lat. W tym przypadku mowa o przedawnieniach roszczeń majątkowych (np. roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy). Z kolei dla roszczeń o świadczenia okresowe (np. zapłatę czynszu dzierżawy) i roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia dalej wynosi 3 lata.
Pozostałe księgi kodeksu cywilnego biorą pod uwagę także możliwe odstępstwa. Dlatego też dla roszczeń z tytułu:
- umowy przewozu jest to 1 rok,
- czynów niedozwolonych są to 3 lata,
- czynów niedozwolonych będących przestępstwami jest to 20 lat,
Ponadto, dla przedsiębiorcy z tytułu dokonanej sprzedaży są to 2 lata, zaś dla roszczeń pracodawcy i pracownika ze stosunku pracy 3 lata.
Ten artykuł zapewnia informacje edukacyjne i nie ma na celu udzielania porad prawnych, finansowych lub podatkowych.